Ken je nog
het Donutmodel van Kate Raworth? Natuurlijk, want ik haal het in meerdere blogs aan. De planetaire grenzen in dit model, zijn ontwikkeld door
Johan Rockström en Owen Gaffney.
Zij betogen dat het goed mogelijk is om met 10 miljard mensen op aarde te leven binnen de planetaire grenzen. Maar ja, wat na 10 miljard? Hmmm, geen idee of dit pro of contra de geboortebeperking is.
Even vanuit een wiskundig standpunt. Als we elke volwassene gewoon vervangen door een kind? Dan blijft de populatie stabiel, niet? In theorie kunnen we de populatie op peil houden door minder dan de 2,1 kind per gezin.
Esther Bijlo, columniste bij
Trouw (een Nederlands online magazine), schrijft: "Het armere Zuiden produceert gemiddeld meer nageslacht, tot vier à vijf kinderen per vrouw. Wie 'geboortebeperking' roept als oplossing voor klimaatverandering en natuurvernietiging, moet specifiek zijn. Zijn het de Soedanezen, die relatief weinig druk op de planeet uitoefenen, maar wellicht naar rijke landen willen trekken om daar net zoveel uit te stoten als de oorspronkelijke bevolking?"
Lore Van Praag en Johan Wets zeggen: 'Investeren in de opleiding en rechten van vrouwen is veel effectiever'.